اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
ثبت نشده
چکیده
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity and impaired oxidative stress could contribute to diabetes-related cognitive dysfunction. Metabolic and oxidative insults often cause rapid changes in glial cells. Key indicators of this response are increased synthesis of glial fibrillary acidic protein (GFAP) as an astrocytic marker. Therefore, this study was conducted to determine the effect of berberine on glial reactivity of hippocampus in (STZ)-induced diabetes rats. Materials and Methods: Experimental groups included: The control, control berberine treated (100 mg/kg.8 weeks), diabetic and diabetic berberine treated (50,100 mg/kg for 8 weeks) groups. The effects of berberine on glial reactivity of hippocampus evaluated in (STZ)-induced diabetics rats, using GFAP immunohistochemistry test. Data were analyzed by using Prism-5, one way ANOVA and Tukey tests. Results: Eight weeks after diabetes induction we observed an increase in GFAP immune staining in the hippocampus of STZ-diabetic rats relative to levels in the control brains. In contrast, chronic treatment with berberine (50 and 100 mg/kg, p.o., once daily) lowered hyperglycemia, and prevents the up regulation of GFAP in brain of diabetic rats. Conclusion: the present study demonstrates treatment with berberine resulted in an obvious reduction of GFAP+ immunoreactive astrocytes in hippocampus of STZ -induced diabetic rats.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای GFAP+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
زمینه: دیابت، خطر ابتلای سیستم اعصاب مرکزی (CNS) به اختلالاتی مانند سکته مغزی، تشنج، زوال عقل و اختلال شناختی را افزایش میدهد. بربرین، آلکالوئیدی طبیعی با ساختار ایزوکینولین است که اثر بخشی آن بر اختلالات نورودژنراتیو در مطالعات اخیر گزارش شده است. همچنین ثابت شده است، آستروسیتها برای عملکرد طبیعی CNS حیاتی میباشند و تغییر در عملکرد آنها متعاقب دیابت در ایجاد اختلالات شناختی ناشی از دیابت ن...
متن کاملاثر بربرین کلراید بر تقویت طولانی مدت(LTP) درشکنج دندانه دار موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
سابقه و هدف: بربرین، آلکالوئیدی ایزوکوئینولین میباشد که در مطالعات اخیر آثار ضددیابتی و آنتیاکسیدانی آن گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تجویز بربرین بر شکلپذیری سیناپسی در ناحیه شکنج دندانهدار موشهای صحرایی دیابتیشده با استرپتوزوتوسین می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بطور تصادفی به پنج گروه: کنترل، کنترل تیمار شده با بربرین (mg/kg100)، ...
متن کاملاثر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات شناختی در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
زمینه و هدف: بیماری دیابت منجر به بروز اختلالات یادگیری و حافظهای گردیده و بربرینهیدروکلراید، آلکالوئیدی با آثار متعدد ضددیابتی و آنتیاکسیدان میباشد. لذا این مطالعه با هدف تأثیر بربرین هیدروکلراید بر اختلالات یادگیری و حافظه فضایی در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین طراحی گردید مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهطور تصادفی انتخاب و به پنج گروه ...
متن کاملاثر بربرین بر استرس اکسیداتیو هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین
دیابت، خطر ابتلای سیستم اعصاب مرکزی (CNS) به اختلالاتی مانند سکته مغزی، تشنج، زوال عقل و اختلال شناختی را افزایش می دهد.. بربرین یک آلکالوئید ایزوکوئینولین طبیعیاست که اثربخشی آن بر اختلالات نورودژنراتیو در مطالعات اخیر گزارششدهاست. همچنین ثابت شده است، هیپر گلیسمی از طریق فرایندهای آنزیمی و غیر آنزیمی موجب القای اکسیداسیون خودبه خودی گلوکز گردیده و با تحریک تولید قطعات اکسیژنی و نیتروژنی...
متن کامل